بسیاری از بیماری‌ها با کاهش میل جنسی باعث می‌شوند روابط زناشویی تحت تاثیر قرار بگیرد. در واقع می‌توان کاهش میل جنسی را به‌عنوان یکی از بارزترین عوارض این بیماری‌ها به‌حساب آورد

با توجه به این حقیقت می‌توان اذعان کرد که اگر دچار کاهش میل زناشویی و یا هر نوع اختلال دیگری در این عملکرد هستید،بهتر است به پزشک مراجعه نمایید تا دلیل اصلی آن مشخص شود و با رفع مشکل زمینه‌ای،این مشکل شما نیز برطرف شود.

بعضی از مهم‌ترین بیماری‌‌هایی که میل زناشویی را تحت تاثیر قرار می‌دهد :

۱ بیماری‌های عروقی
برخی از اختلالات عروقی در قالب مشکلات زناشویی خود را نشان می‌دهد.به مرور زمان رگ‌های خونی را تحت تاثیر قرار داده،شریان‌ها را سخت و باریک می‌کند و همین ساله،خون‌رسانی به دستگاه تناسلی را کاهش می‌دهد.

2دیابت
اغلب مشکلات زناشویی ناشی از بیماری دیابت است که با مشکلات دیگری نظیر آسیب‌های عصبی و بیماری‌‌های عروقی همگام می‌شود.در زنان این عارضه به شکل کاهش میل زناشویی است. البته این عوارض با کنترل قندخون،فشارخون و سطح کلسترول قابل جبران است.

3 افسردگی
اغلب به‌دنبال افسردگی اختلالات زناشویی بروز می‌کند.اگر مواد شیمیایی مغز و یا هورمون‌ها و ناقل‌های عصبی در وضعیت متعادلی نباشند،میل زناشویی،انگیختگی زناشویی را تحت تاثیر قرار می‌دهد و دارو‌های ضدافسردگی باعث کاهش میل زناشویی می‌شود.البته خوشبختانه دارو‌هایی با فرمول مشابه ویاگرا و یا خود ویاگرا می‌تواند به بهبود این وضعیت کمک موثری کند.

4 یائسگی
میل زناشویی زنان به موازات تغییر در هورمون‌های خاص افول می‌کند.افت مقدار استروژن که در انگیختگی زناشویی موثر است، باعث خشکی واژن و دردناکی آمیزش می‌شود.تستسترون، هورمونی که در میل زناشویی هر دو جنس نقش دارد،با افت فعالیت تخمدان‌ها کاهش می‌یابد و در جمع، این مساله باعث کاهش میل زناشویی می‌شود.

5 عوارض جانبی برخی داروها
دارو‌های بی‌شماری هستند که چنین تاثیر ناخواسته‌ای رابه همراه خواهند داشت.علاوه بر دارو‌های ضدافسردگی،دارو‌های فشارخون و حتی دارو‌های ضدبارداری می‌تواند میل زناشویی را تحت‌تاثیر قرار دهد.

6 ام.اس
این بیماری که باعث تخریب سیستم عصبی مرکزی می‌شود،روی عملکرد آمیزشی تاثیر می‌گذارد. عدم خشنودی از آمیزش و یا فقر میل زناشویی در زنان می‌تواند دال بر ابتلا به این بیماری باشد.بیماری‌های عصبی دیگری نظیر پارکینسون نیز چنین تاثیر مشابهی را به همراه دارد.

7 آندومتریوز
بیش از 5 میلیون زن در شمال آمریکا دچار این اختلال هستند.علاوه بر این،علایم دردناک این بیماری نظیر گرفتگی‌های شکمی‌ دردناک،قاعدگی‌های شدید و درد مزمن لگنی،امکان آمیزش را به سختی فراهم می‌کند و تجربه‌ای ناخوشایند خواهد بود.

8 کیست‌های تخمدانی
آمیزش‌‌های دردناک،می‌تواند علامتی از کسیت‌های رحمی‌ باشد.بیماری التهاب لگن و یا سرطان لگن نیز چنین علامتی را به همراه دارد. به طور کلی آمیزش‌های دردناک را نباید نادیده گرفت.

9 اختلالات تیروییدی
تیرویید،غده‌ای پروانه‌ای در جلوی گردن است که نقش مهمی ‌در حیات و سلامت فرد ایفا می‌کند. مدیریت فرآیند متابولیسم،از دما تا وزن و همچنین سلامت زناشویی از فعالیت‌های غده‌ تیرویید است.

10 آپنه
آپنه که اصطلاحا به آن،خفگی در خواب می‌گویند،مشکلی است که در آن تنفس به مدت 10 ثانیه متوقف می‌شود و این روند مرتب در خواب تکرار می‌شود.پزشکان می‌گویند آپنه نیز می‌تواند به بروز مشکلات زناشویی در مردان منجر ‌شود.

واقعیت‌ها
شما ممکن است احساس کنید که میل زناشویی شما کم رنگ شده است. یا چیزهایی که قبلا برای شما لذت‌آور بوده اکنون ناراحت‌کننده به نظر می‌رسد. شما تنها نیستید. خیلی از زنان دچار مشکلات زناشویی در نقاطی از زندگی خود می‌شوند. تخمین زده می‌شود که ? نفر از هر ?? زن حداقل یک نگرانی زناشویی را تجربه کرده است. ناتوانی زناشویی در زنان دلالت بر مشکلات مزمن یا عودکننده در مصاف با یک یا برخی از پاسخ‌های زناشویی است. به آنچه شما تجربه می‌کنید ناتوانی زناشویی در زنان نمی‌گویند مگر اینکه شما درباره آن مضطرب بوده یا تاثیر منفی بر ارتباط شما با همسرتان داشته باشد.اگرچه مشکلات زناشویی در ارتباط با ناتوانی زناشویی در زنان دلایل متفاوتی دارد ولی اغلب قابل درمان هستند.ارتباط دادن دلواپسی‌های خود و فهم کالبدشناسی و فیزیولوژی طبیعی پاسخ‌های بدن به میل زناشویی قدم‌های مهمی ‌است به طرف دوباره به دست آوردن رضایت زناشویی.

علایم و نشانه‌ها
دلواپسی زناشویی در زنان با هر سنی اتفاق می‌افتد ولی ممکن است در زمان‌های آسیب‌پذیری هورمونی شایع‌تر باشد، مانند بعد از زایمان یا در زمان انتقال به یائسگی.نگرانی‌های زناشویی همچنین ممکن است با بیماری‌های عمده مانند سرطان اتفاق افتد.مشکل شما به‌عنوان ناتوانی زناشویی در زنان دسته‌بندی می‌شود اگر شما یک یا بیشتر از موارد زیر را تجربه کرده‌اید و یا تجربه نگرانی شخصی به علت آنها دارید:

میل زناشویی در شما کم شده یا وجود ندارد *

شما با فعالیت زناشویی برانگیخته نمی‌شوید یا علی‌رغم میل زناشویی برانگیخته نمی‌شوید.

شما نمی‌توانید به اوج لذت زناشویی (ارگاسم) برسید.

شما دارای درد در زمان تماس زناشویی هستید